O] It's no longer all about faith, trust and pixie dust. It's about mercy.
First Page | « | 1 ... 18 | 19 | 20 | 21
[ Go to bottom | Go to latest post | Subscribe to this topic | Latest posts first ]
Re: O] It's no longer all about faith, trust and pixie dust. It's about mercy.
from CRNOIA on 08/02/2018 10:42 PMZe had moeite naakt zijn. Nog voor ze zichzelf helemaal had uitgekleed had Kane al wel doorgehad dat ze dit verschrikkelijk eng vond. Met een liefdevolle glimlach bleef hij naar de vrouw kijken. Ze was prachtig. Kane wist niet wat er precies was met onzekerheden, maar hij vond haar oprecht één van de mooiste verschijningen die er ooit geweest waren.
"Je hoeft je helemaal nergens voor te schamen schoonheid. Je bent prachtig," zei Kane glimlachend. Hij zorgde ervoor dat hij haar hand stevig vastgreep, zodat ze veilig het bad in kon stappen. Glimlachend sloeg hij zijn armen rond haar lichaam. Hij duwde een aantal kleine kusjes tegen haar schouders. Kane was nieuwsgierig of alle vrouwen en mannen zo verschrikkelijk mooi waren als Noa. Tevreden liet Kane zijn neus in haar donkere haren glijden. Hij ging haar luchtje zo verschrikkelijk erg missen. Noa rook zo lekker. Wat het was wist hij niet, hij herkende die geur niet van hier. Maar het was erg herkenbaar voor haar. Tevreden duwde hij een kusje tegen haar oorlel.
"Ik weet dat je niet blij bent met het feit dat Pan je hier gebracht heeft. Maar ik ben oprecht dolblij dat hij het gedaan heeft en dat mijn obsessie met die vuile rat mij naar jou toe gebracht heeft," grinnikte Kane. Hij liet zijn hand over haar zachte huid glijden. Hij wilde een manier vinden om toch met Noa te communiceren. Misschien dat hij Lillith kon vragen om één keer in de zoveel een brief te wisselen aangezien zij makkelijker tussen de werelden kon reizen. Maar hij wilde zijn beste vriendin niet op zo'n manier gebruiken. Misschien kon hij zelf een schat zien te vinden die hem zou kunnen laten reizen, om tenminste contact kon laten hebben met Noa.
"Ontspan, er gaat niks gebeuren. Je kan gewoon tegen mijn borst leunen," glimlachte Kane. Hij duwde weer een paar kusjes tegen haar schouder.
The mind is its own place, and in itself can make a heaven of hell, a hell of heaven
Reply
Re: O] It's no longer all about faith, trust and pixie dust. It's about mercy.
from Sanne on 09/23/2018 02:00 AMNoa
Om een of andere reden was ik nerveus, terwijl ik wist dat ik dat niet hoefde te zijn. Kane en ik hadden een paar dagen terug nog gezwommen, toen had ik niet veel meer aan gehad dan dit. Slechts wat bescherming over mijn private parts, maar toen hadden we zo met elkaar gespeeld en zoveel fysiek contact gehad dat ik net zo goed niets had kunnen dragen. Het is dus ook niet dat ik me schaam voor mijn lichaam, maar meer schaam voor mijn schaamte. Als Kane me niet lichamelijk aantrekkelijk had gevonden, denk ik niet dat we in eerste instantie in deze situatie terecht waren gekomen. Misschien uiteindelijk wel, aangezien onze mentale aantrekking een groot deel is van onze relatie, maar voor alsnog is fysieke aantrekking ook belangrijk.
Met Kane zijn compliment en zijn armen om me heen als hij achter me zit, voel ik dat ik iets meer kan ontspannen. Het warme water begint ons te omringen, het loopt hard het grote bad in. Hoewel ik mijn armen nog steeds rond mijn benen heb geslagen, houd ik mezelf wat minder krampachtig vast en leun ik langzaam aan naar achter, tegen Kane aan. Met zijn lippen tegen mijn schouder en zijn neus in mijn haren, voel ik de spanning steeds verder naar de achtergrond verdwijnen, alsof het water het van me af spoelt. Heel langzaam verschijnt er een glimlach op mijn gezicht en een heel ander soort kriebels beginnen te ontstaan als hij mijn oorlel kust. Het kriebelt en ik duw mijn schouder naar mijn oor, in een zwakke en speelse poging hem tegen te gaan, terwijl ik in feiten niets liever wil dan dat hij me aanraakt en liefkoost op die manier. Diep adem ik in en uit, waarbij ik me volledig tegen zijn borst aan laat leunen en mijn benen loslaat. Om een beetje houdvast te hebben, leg ik mijn handen onder water op zijn benen. Voor de tweede keer realiseer ik me pas echt dat we hier allebei naakt zijn. En ook voor de tweede keer verbaas ik me erover dat ik dat helemaal niet vervelend vind. Met mijn rechterhand kriebel ik zacht op zijn been en teken rondjes op zijn met water omringde huid.
Zacht lach ik en zie hoe het water meebeweegt met die beweging. 'Ik ben ook blij dat het gebeurd is. Ik dacht niet dat zoiets vreselijks me uiteindelijk zo gelukkig zou kunnen maken.' zeg ik op een kalme toon. In het warme water voel ik me werkelijk ontspannen en besef me dat ik al een paar dagen rondloop met knopen in mijn spieren, om het aankomende afscheid wat steeds dichterbij komt. 'Zolang je obsessie met mij maar groter is dan je obsessie met hem.' zeg ik plagend en knijp zacht en liefkozend in zijn been. Hoewel Kane en ik samen hebben geslapen, hebben gezoend en meer dan vaak lichamelijk contact hebben gehad, hebben we nog nooit zo'n intiem moment als dit gedeeld. Hoewel het helemaal compleet was geweest als ik hem nu ook kon aanraken en zijn lippen op die van mij kon voelen, in plaats van op mijn schouder. 'Ik mis je nu al, voor later.' zeg ik dan.
they might have stolen the heart from inside you, but this does not define you
Re: O] It's no longer all about faith, trust and pixie dust. It's about mercy.
from CRNOIA on 12/09/2018 04:52 PMDit gevoel was heerlijk. Hij zou het voor geen goud willen veranderen. Hij zou Pan laten lopen voor een uur langer met Noa. Kane was zich goed bewust dat dit een liefde geweest was die nooit lang had kunnen duren. Waarschijnlijk zou ze dalijk terug zijn in haar wereld en verder gaan, wat hij hoopte dat ze zou doen. Ze verdiende het om een goede man te vinden en uiteindelijk mooie kinderen te krijgen. Kane zou misschien een keer haar wereld in glippen om haar te bekijken, of vragen bij Lil hoe het met haar was, en zien dat ze gelukkig zou zijn. Al die ideeën maakte zijn gedachten alleen niet beter. Hij bleef gigantisch verliefd. Hij bleef naar Noa kijken en genieten van het feit dat haar krullen aan zijn gezicht kriebelde en dat haar zachte stem kriebels veroorzaakte over zijn gehele lichaam. Ze zou zijn leven blijven beïnvloeden. Kane liet zijn lippen vlinderzacht over haar schouder glijden. Hij zou haar geur nooit meer vergeten.
"Denk niet na over de toekomst. Leef in het moment Noa. Dit is belangrijk, wij zijn belangrijk," fluisterde Kane. Hij wilde even niet meer nadenken over het moment dat sneller zou gebeuren dan hij zelf zou willen. Hij wilde alleen genieten van dit, van Noa. Onder het water pakte hij haar hand vast. Zijn vingers verstrengelde hij met die van haar. Kane had zijn ogen gesloten.
"Ik heb het nooit meegemaakt dat ik gevoelens als deze heb gekregen. Noa, ik ken iedereen op dit eiland. Ik ken alle wezens in de zee en de lucht. Vrijwel alle schatten zijn ontdekt onder mijn naam en niks, helemaal niks, maakte mij zo gelukkig als dat ik nu ben op dit moment," sprak Kane. Zijn lippen liet hij omhoog glijden naar haar hals. Zacht duwde hij kusjes tegen haar hals. Hij wilde dat ze wist hoe belangrijk ze was voor hem.
"Je hebt me zo veel geleerd. Leren liefhebben, leren nadenken. Ik kan je nooit genoeg bedanken voor alles dat je gedaan hebt voor mij. Weet dat er altijd een plek is voor jou op dit schip, er is altijd een plek in mijn hart," zei hij. Kane kneep zacht in haar hand, waarna hij weer kusjes tegen haar hals duwde.
"Ik hou van je," sprak hij.
The mind is its own place, and in itself can make a heaven of hell, a hell of heaven
Re: O] It's no longer all about faith, trust and pixie dust. It's about mercy.
from Sanne on 06/08/2019 06:51 PMNoa
Opnieuw wordt mijn mond droog en moet ik vechten tegen de tranen. Hij klinkt kalm, zo ontzettend kalm. Het snijdt dieper dan welk wapen ooit zou kunnen en ik weet niet goed wat ik ermee aan moet. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet, met de situatie, of met hem. Ik wil bij hem blijven, nu en voor altijd. Het probleem is echter dat we in Neverland zitten. De naam van dit land, deze wereld, staat lijnrecht tegenover wat ik wil. Ik wil een voor altijd, maar het lijkt niet te mogen. Mijn vader, een steek trekt door mijn hart. Ik moet hem terug zien. Daarna zal ik er alles aan doen om Kane weer te zien. Het maakt me niet uit of ik zelf een raket moet uitvinden om hier terug te komen, het zal voor altijd en eeuwig bovenaan mijn lijstje staan. Met zijn hand die mijn vingers vinden en zich ermee verstrengelen, voel ik opnieuw de tranen in mijn ogen branden. Opnieuw laat ik ze de vrije loop. Een loop die alsmaar harder gaat, helemaal tijdens zijn liefdesverklaring.
Het warme water omringt me, net zoals Kane's warme lichaam achter me, maar voor alsnog is het niet genoeg. Meer. Dichterbij. Plots valt alle schaamte, alle gedachten en stemmetjes van me af en draai ik me in het bad naar hem om. Op mijn dubbelgevouwen benen zit ik tussen zijn benen en ik kijk naar hem. Zijn ogen zijn gesloten. Ik breng een hand omhoog en leg die tegen zijn wang. De tranen zijn gestopt, want tranen horen niet bij dit volmaakte moment. 'Kane...' zeg ik zacht en ik buig me langzaam wat voorover, om de afstand tussen onze gezichten te verminderen. Mijn duim strijkt zacht over zijn wang en mijn borst verkrampt een beetje bij alle gedachten die door mijn hoofd razen. 'Ik hou van jou.' prevel ik terug, waarna ik mijn lippen zacht langs die van hem laat strijken. De tijd van een arm voor mijn borst slaan, is voorbij. Er is nog zoveel meer wat ik van hem heb geleerd. Al is het alleen maar dat ik me niet hoef te schamen voor wie ik ben, op welke manier dan ook. 'Ik hou van jou.' mompel ik opnieuw en druk dit keer wat dringender mijn lippen op die van hem. De hand die ik op zijn wang had rusten, zakt langzaam af. Ik volg met mijn vingertopjes zijn huid. Langs zijn kaak, langs zijn hals, tot op zijn borst, waarna ik mijn hand terug omhoog breng om die in het holletje waar zijn nek en schouder elkaar ontmoeten te leggen. Er zijn zoveel dingen die ik wil zeggen, die ik wil eisen. Ik zou het niet erg vinden als hij me hier zou houden, me zou opsluiten en me elke seconde van elke dag zou laten vergeten dat ik van plan was om terug te gaan. Maar ik krijg de woorden niet over mijn lippen. Ik kan het niet. Dus zeg ik maar de woorden die ik wel kan zeggen. 'Ik hou van jou.'
they might have stolen the heart from inside you, but this does not define you